Tutaj terapeutka Silva Neves bada dziewięć sposobów, w jakie populacje LGBTQ+ mogą doświadczać emocjonalnego i psychologicznego stresu. Jeśli poniższe stwierdzenia mają dla Ciebie znaczenie i chciałbyś skorzystać ze wsparcia, znajdź swojego terapeutę tutaj
Z pozoru wydaje się, że osoby ze społeczności LGBTQ+ uzyskały obecnie równe prawa w Wielkiej Brytanii i nie ma już żadnych szczególnych względów, które należałoby wziąć pod uwagę w pracy z tymi populacjami. Tak jednak nie jest. Chociaż prawo się zmieniło i obecnie chroni osoby LGBTQ+, homofobia, bifobia i transfobia są nadal powszechne.
Problemy, z którymi codziennie borykają się członkowie ruchu LGBTQ+
Osoby LGBTQ+ muszą każdego dnia nawigować przez heteronormatywny świat, który najczęściej je wyklucza. Niektóre z tych stresorów mogą być niezauważalne dla populacji heteroseksualnej. Te codzienne stresory są tym, co nazywamy stresem mniejszości. Niektóre z powszechnych problemów, o których osoby LGBTQ+ muszą myśleć na co dzień, a o których ich heteroseksualni odpowiednicy mają przywilej nigdy nawet nie myśleć, to:
1. Trzymanie ręki swojego partnera tej samej płci na ulicy
Istnieją pewne ulice, które są bezpieczne, aby to zrobić, jak na przykład Soho w Londynie. Ale jest wiele ulic w Wielkiej Brytanii, gdzie byłoby to niebezpieczne. Osoby, które mają partnerów tej samej płci, muszą stale skanować swoje otoczenie pod kątem zagrożeń, zanim zdecydują się zachować w taki czy inny sposób ze swoim partnerem (partnerami).
2. Ostrożne wybieranie miejsca na wakacje
Podczas gdy cały świat jest otwarty dla osób heteroseksualnych, istnieje obecnie 71 jurysdykcji, które uznają za przestępstwo konsensualną aktywność osób tej samej płci. Większość z tych krajów znajduje się w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Na przykład, nie jest bezpieczne dla osób LGBTQ+, aby mieć ten piękny słoneczny urlop w Dubaju, który jest tak popularny wśród osób heteroseksualnych, biorąc pod uwagę, że w Zjednoczonych Emiratach Arabskich karą dla osób LGBTQ+ jest kara śmierci.
3. Wielokrotny coming out
Osoby LGBTQ+ muszą się ujawniać z powodu naszego heteronormatywnego świata. Nikt nie mówi 'cześć jestem John, jestem hetero’. Albo 'planuję swój hetero ślub’.
Coming out jest stresujący. Osoby LGBTQ+ nie ujawniają się tylko raz, one stale się ujawniają z powodu życia w świecie, który zakłada heteroseksualność jako 'normalność’. Jest to stresujące i wyczerpujące. Na przykład, kiedy zaczynasz nową pracę, masz nowych sąsiadów, poznajesz nowych ludzi na przyjęciu urodzinowym, masz nowego kolegę lub kiedy pojawia się niezręczne pytanie od sprzedawcy w sklepie lub kogokolwiek zakładającego heteroseksualność (co robi twoja żona/mąż? czy masz dziewczynę/chłopaka?).
4. Radzenie sobie z niewygodnymi pytaniami
Po ujawnieniu się, osoby heteroseksualne mają prawo zadawać prywatne, a czasem niestosowne pytania, których nigdy nie zadano by osobom heteroseksualnym, zwłaszcza dotyczące życia seksualnego. (Kim jest mężczyzna i kobieta w łóżku? Czy naprawdę jesteście monogamiczni? Czy uprawiacie dużo seksu?)
5. I nieodpowiednie założenia
Geje są nosicielami wirusa HIV+. Lesbijki to miłośniczki kotów. Biseksualiści są chciwi. Osoby transpłciowe są dziwne. Geje kochają Kylie Minogue. Lesbijki nie noszą makijażu. Biseksualiści to geje w szafie. Albo: „Nie mam nic przeciwko osobom transpłciowym, dopóki nie dzieje się to z moimi dziećmi”.
6. Otrzymywanie innej opieki medycznej
Niektóre osoby LGBTQ+ nie otrzymują odpowiednich usług medycznych, na które zasługują. Na przykład wielu lekarzy nie jest w stanie usłyszeć, że geje uprawiają seks analny, a odbyt jest dla nich ważną częścią ciała sprawiającą przyjemność seksualną. Osoby transseksualne są konsekwentnie błędnie klasyfikowane i są również odrzucane. Na przykład muszą przypominać własnym lekarzom, że osoba o męskim wyglądzie może miesiączkować.
7. Wyższe prawdopodobieństwo bycia ofiarą przestępstwa lub znęcania się
W Wielkiej Brytanii wciąż zdarza się wiele przestępstw na tle homofobicznym. Wiele homofobicznych obelg lub „żartów” jest nadal niepodważalnych. Stereotypy (zniewieściały gej lub „butna” lesbijka) są nadal rozpowszechnione. Szkoły nadal przymykają oko na homofobiczne zastraszanie. Osoby LGBTQ+ nie czują się bezpiecznie i konsekwentnie żyją w czujności.
8. Odrzucenie przez grupy religijne
Podczas gdy wiele codziennej homofobii dzieje się teraz w Wielkiej Brytanii potajemnie, osoby LGBTQ+ nadal są jawnie atakowane przez większość grup religijnych, wysyłających komunikaty o odrzuceniu, nadużyciach i nienawiści. Niektórym osobom LGBTQ+ odmówiono usług na podstawie „konfliktu z wartościami religijnymi”, co jest nielegalne w Wielkiej Brytanii, a jednak nadal ma miejsce.
Osobom LGBTQ+ nadal oferuje się 'terapię konwersyjną’ z różnych grup religijnych. 'Conversion Therapy’ jest kojarzona z wiarą chrześcijańską, ale jest praktykowana również przez inne religie. Chociaż 'Conversion Therapy’ została uznana za nieetyczną i szkodliwą praktykę, nie jest ona jeszcze nielegalna w Wielkiej Brytanii. Wygląda na to, że rząd ma zamiar zmienić prawo w tej sprawie (maj 2021).
9. Doświadczanie traumy zastępczej
Osoby LGBTQ+ cierpią również z powodu traumy zastępczej. Chociaż mogą nie mieć bezpośredniego zagrożenia śmiercią na progu swoich drzwi w Wielkiej Brytanii, codziennie słyszą, że niektóre osoby LGBTQ+ są polowane lub zabijane w innych krajach. Te historie są osobiste dla populacji LGBTQ+ i mają wpływ na społeczności na całym świecie.
Kiedy zapewniasz terapię osobie LGBTQ+, kluczowe jest, aby pamiętać, że przyjdzie ona ze stresem związanym z mniejszością. Często zdrowie psychiczne osób LGBTQ+ jest bezpośrednio dotknięte przez stres mniejszościowy, ale dla innych osób stres mniejszościowy dusi się w tle, bardziej cicho pociągając za niektóre emocjonalne struny. Najlepszym sposobem na pomoc tym populacjom jest pamiętanie, że istnieją specyficzne dla LGBTQ+ względy, które mogą nie dotyczyć osób heteroseksualnych.
Pride to ważny okres w roku, kiedy osoby LGBTQ+ mogą być widoczne. Jest to czas, kiedy społeczności LGBTQ+ mogą świętować postęp społeczny i prawny, a także przypominać wszystkim, że w Wielkiej Brytanii i na pokładzie jest jeszcze wiele do zrobienia. Duma jest wciąż bardzo potrzebna, dopóki wszystkie osoby LGBTQ+ nie poczują się w tym świecie naprawdę bezpiecznie.
