Twoi toksyczni rodzice doprowadzili cię na skraj i masz już dość. Jesteś gotów zerwać tę relację, by położyć kres szaleństwu, znęcaniu się i naruszaniu granic. Musisz tylko dowiedzieć się, kiedy i jak zerwać kontakt z rodzicami.
Weź głęboki oddech. W tym artykule wyjaśniamy, kiedy i jak zerwać kontakt, dlaczego do tego dochodzi, jakie są tego plusy i minusy, czego się spodziewać i jak z powodzeniem ułożyć sobie nowe życie.
Co to jest „brak kontaktu?”
Zerwanie kontaktu z toksycznymi rodzicami oznacza odcięcie się od relacji z nimi. Dorosłe dziecko może zdecydować się na zerwanie tej relacji, aby zakończyć cierpienie fizyczne, psychiczne lub emocjonalne. „Brak kontaktu” oznacza brak jakiejkolwiek komunikacji lub interakcji z toksycznym rodzicem lub rodzicami.
Niektóre dorosłe dzieci decydują się na tymczasowe wycofanie się z relacji z rodzicami do czasu spełnienia jednego lub kilku ultimatum i poczucia bezpieczeństwa w ponownym nawiązaniu kontaktu. Inne kończą relację na stałe, nie zamierzając nigdy więcej wracać do niej ani się z nią łączyć. Sytuacje są tak różne, jak różne są powody, dla których zdecydowano się na „brak kontaktu”.
Powody, dla których dorosłe dzieci zrywają kontakty z rodzicami
Powody, dla których dorosłe dzieci decydują się na zerwanie kontaktów z rodzicami są tak różne, jak różne są ich osobowości. Jednak cztery najważniejsze powody to spory dotyczące osobowości lub systemu wartości, ról rodzinnych, przemocy emocjonalnej i zaniedbania. Poniżej wymienione są także przyczyny wyobcowania z rodziców:
- Maltretowanie lub zaniedbywanie przez całe życie
- Dysfunkcja
- Zdrada
- Choroba psychiczna
- Brak szacunku
- Nadużywanie narkotyków lub alkoholu
- Różnice religijne
- Różnice polityczne
- Nieporozumienia moralne
- Zachowanie przestępcze
- Lekkomyślne lub niebezpieczne zachowanie
- Zachowanie narcystyczne
- Brak szacunku dla współmałżonka
- Odmowa przeprosin
- Natrętne, przesadne i podważające zachowania rodzicielskie
- Faworyzowanie dorosłego rodzeństwa
- Ignorowanie granic
- Krytykowanie, umniejszanie lub ośmieszanie
- Spory finansowe
- Brak umiejętności rozwiązywania konfliktów
Jeśli zastanawiasz się nad zerwaniem kontaktów z rodzicami, zastanów się przez chwilę nad zaletami i wadami tej decyzji. Nic nie działa lepiej niż dobrze przemyślany plan.
Plusy i minusy braku kontaktu z rodzicami
Pomyślenie o plusach jest wyzwalające i ekscytujące, zwłaszcza jeśli przez lata znosiłeś konflikty i cierpienia. Jednak minusy również zmieniają życie i trzeba być przygotowanym na to, by sobie z nimi poradzić. Szczerze mówiąc, przy podejmowaniu tak ważnych decyzji najlepszym przyjacielem są badania, a sprawdzenie pozytywów i negatywów to mądre posunięcie.
Plusy
- Pokój
- Wolność
- Uzdrowienie
- Szacunek do samego siebie
- Pewność siebie
- Stabilność
- Kontrola i samodzielność
Korzyści płynące z zakończenia toksycznej relacji z rodzicami mogą być radosne i odświeżające. Daje możliwość wyczyszczenia wszystkiego i odbudowania swojego życia w oparciu o własne pragnienia i wartości. Może to być jedna z najlepszych rzeczy, jakie kiedykolwiek się zrobiło.
Wady
- Żałoba
- Poczucie winy
- Wyrzuty sumienia
- Odwet
- Samotność
- Depresja i niepokój
- Brak relacji z dziadkami
Należy pamiętać, że 76% dorosłych dzieci twierdzi, że zerwanie kontaktów z rodzicami negatywnie wpływa na ich ogólne samopoczucie, mimo że to oni podjęli decyzję o zerwaniu kontaktów.
Kolejną rzeczą, którą należy wziąć pod uwagę, jest element Emocjonalnego Odcięcia w teorii Bowena, który wskazuje, że kiedy ludzie stosują tę metodę ucieczki lub radzenia sobie z konfliktami w związkach, często podświadomie odtwarzają dawny związek, aby wypełnić emocjonalną pustkę lub zyskać drugą szansę. Powoduje to odtworzenie stresu, jaki odczuwają wszyscy zaangażowani po rozstaniu.
Jeśli dotarłeś tak daleko i nadal zastanawiasz się nad zakończeniem relacji z rodzicami, pewnie zastanawiasz się, kiedy najlepiej to zrobić. Warto rozważyć kilka kwestii w tym zakresie.
Kiedy zerwać kontakt z rodzicami
Ustalenie, kiedy należy podjąć decyzję, może być trudne. Sytuacja każdego człowieka jest inna i każdy ma inną osobowość. Nawet wtedy należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy.
Bądź absolutnie pewien, że to jest to, co chcesz zrobić.
Jest to poważna decyzja, od której nie ma odwrotu. Jeśli raz odsuniecie się od rodziców, wasze relacje już nigdy nie będą takie same. W niektórych przypadkach ponowne zejście się może okazać się jeszcze lepsze, ale nie jest to regułą.
Warto najpierw porozmawiać z rodzicami.
Będzie to dla nich bolesne, zwłaszcza jeśli nie jest to uzasadnione. Badania pokazują, że najbardziej bolesną rzeczą dla starszych osób jest utrata lub wyobcowanie dziecka. Zrozum, że skutki wyobcowania z rodziców będą bolesne i długotrwałe.
Czy wyczerpałeś już możliwości korzystania z grup wsparcia, poradnictwa i wszelkich innych form pomocy?
Zerwanie kontaktów z rodzicami jest ostatecznym działaniem mającym na celu ochronę Waszego dobra. Jeśli rozwiązanie problemu nie jest możliwe, zerwanie relacji może być jedynym wyjściem.
Nie czuj się winny ani zawstydzony; po prostu bądź pewny swojej decyzji i trzymaj się jej.
Nie daj się wciągnąć w poczucie winy lub wstydu z powodu swojej decyzji. Przeprowadziłeś badania, medytowałeś, rozważyłeś różne opcje i dokonałeś wyboru. Trzymaj się go i idź naprzód w spokoju.
Jeśli grozi Ci niebezpieczeństwo cierpienia fizycznego, emocjonalnego lub psychicznego, usuń się.
Jeśli ktoś ci grozi, natychmiast uciekaj i szukaj pomocy. Nikt nie powinien znosić maltretowania, złego traktowania i zaniedbywania.
Zrozumienie, kiedy należy się odsunąć, stanie się jasne. Zaufaj sobie. Zobaczysz znaki i będziesz wiedział, kiedy wszystkie możliwe opcje zostały wyczerpane i nadszedł czas, by odseparować się od rodziców. Wtedy trzeba tylko wiedzieć, jak się do tego zabrać.
Jak zerwać kontakt z rodzicami
Rozumiemy więc, co to znaczy „zerwać kontakt” z toksycznymi rodzicami, znamy powody, dla których należy to zrobić, rozumiemy i jesteśmy przygotowani na argumenty za i przeciw oraz wiemy, kiedy nadejdzie odpowiedni moment, by podjąć decyzję. Zastanówmy się teraz, jak zacząć i jak osiągnąć sukces.
1. Miej rozsądne oczekiwania.
Samo zerwanie komunikacji i kontaktu z rodzicami nie oznacza, że przyczyna problemów została rozwiązana. W rzeczywistości osoby, które nie są w stanie omówić konfliktów z rodzicami, rzadko je rozwiązują. W takim przypadku trzeba być przygotowanym na życie z brakiem zamknięcia.
Jak wyjaśnia teoria Bowena, odcięcie emocjonalne często oznacza, że konflikty nie zostały rozwiązane, ale raczej „schowane”. Aby odnieść sukces, należy opracować plan radzenia sobie z tymi problemami, gdy tylko się pojawią.
2. Dowiedz się, jak zacząć.
Niektóre dorosłe dzieci decydują się na łagodne wycofanie się ze związku, by sprawdzić, co się dzieje, lub złagodzić nagły szok związany z trudnymi emocjami i niepokojem, który może nastąpić. Inne z kolei rzucają się z impetem w wir całkowitego „braku kontaktu”, ponieważ zbyt długo cierpiały z tego powodu lub wydarzyło się coś poważnego, co poważnie zagroziło ich dobru.
Należy ocenić swoją sytuację, omówić ją z zaufanymi osobami, a następnie opracować plan, jak rozpocząć i wdrożyć go w życie. Pierwszy krok jest zawsze najtrudniejszy, ale po jego wykonaniu można ruszyć w kierunku bardziej spokojnego stylu życia.
3. Uwolnij się od poczucia winy lub wstydu i trzymaj się swojej decyzji.
Spodziewaj się konsekwencji psychologicznych lub skutków ubocznych. Inni mogą próbować zmienić twoje zdanie lub bawić się w doradcę czy psychologa między tobą a twoimi rodzicami, ale nie poddawaj się. Niektórzy członkowie rodziny lub przyjaciele mogą nawet próbować manipulować, grożąc odcięciem od kontaktów z rodzicami. Nie ma sprawy. Pozwól im odejść.
Bądź przekonany, że lepiej niż ktokolwiek inny znasz swoją sytuację, wiesz, co wycierpiałeś i czego potrzebujesz, aby żyć w zdrowiu. Czeka na Ciebie nowy początek. Tylko nie ciągnij za sobą poczucia winy i wstydu.
4. Uświadom sobie, że nie jest twoim zadaniem naprawianie toksycznego związku ani utrzymywanie rodziny w jedności.
Jeśli wyczerpałeś wszystkie realne możliwości naprawy związku i doszedłeś do wniosku, że nie utrzymujesz kontaktów z toksycznymi rodzicami, to nie do ciebie należy dalsze próbowanie. Związki to zabawna rzecz. Aby je utrzymać, potrzeba więcej niż jednej strony, która ciężko pracuje. Odgrywanie bohaterskiego Samotnego Strażnika to nie wszystko, na co się zanosi.
Inni członkowie rodziny lub przyjaciele mogą próbować zmusić Cię do utrzymania rodziny w ryzach, ale to nie jest już Twoje zadanie. Odrzuć to i idź dalej w pokoju.
5. Oczekuj procesu żałoby.
Zerwanie więzi z rodzicami będzie wiązało się z żałobą. Jest to zupełnie naturalna rzecz, której wszyscy doświadczamy jako istoty ludzkie. Nie jest to przyjemne, ale można się na to przygotować, jeśli wie się, co nas czeka.
Istnieje siedem podstawowych etapów procesu żałoby. Ponieważ każdy człowiek jest inny, proces ten nie będzie przebiegał w ten sam sposób u każdego, ale będzie miał miejsce.
- Niedowierzanie i szok: Nawet jeśli wiesz, że zbliża się koniec związku, może to być trudne do ogarnięcia przez głębię umysłu. Może to powodować odrętwienie emocjonalne lub uczucie spadania w otchłań. Nie da się przewidzieć, w jakim stopniu wpłynie to na każdego.
- Zaprzeczenie: Może pojawić się zaprzeczenie, że faktycznie podjęło się taką decyzję i zakończyło relacje z rodzicami. Jest to normalna emocja związana z radzeniem sobie ze stratą.
- Poczucie winy i ból serca: Można odczuwać przytłaczające fale poczucia winy, że można było postąpić inaczej lub że ta sytuacja była z naszej winy. Może też pojawić się ogromny ból serca i smutek.
- Negocjacje lub rokowania: Ta faza może obejmować targowanie się z Bogiem lub wszechświatem, aby przywrócić to, co się kiedyś miało, lub wiek niewinności, kiedy wszystko było lepsze. Oczywiście, nie ma powrotu. Możemy jedynie żyć teraźniejszością i patrzeć w przyszłość.
- Gniew: Od czasu do czasu w głowie może pojawić się złość na rodziców za to, że zmusili nas do podania ręki. Najprawdopodobniej w pewnym momencie zapuka do drzwi rozgoryczenie, że relacja dziecko-rodzic była tak wadliwa, że nie dało się jej rozwiązać. Pamiętaj, że bez względu na to, jak bardzo czujesz gniew, nie życz nikomu krzywdy ani złej woli. Będzie to miało decydujące znaczenie w procesie zdrowienia.
- Depresja: Może pojawić się udręka psychiczna i niepokój związany z utratą rodziców. Może to być ciężka walka, ale postaraj się wykorzystać tę okazję do refleksji nad związkiem i sobą samym, a także do odnalezienia mądrości, która pomoże Ci odzyskać zdrowie.
- Akceptacja: W miarę upływu czasu i wprowadzania pozytywnych zmian w swoim stylu życia, wypełniania go wspierającymi relacjami, akceptacja straty rodziców w końcu nastąpi. Nadal będziesz nosić w sobie te wspomnienia, ale nie będą one już dominować w twoim życiu.
Jeśli proces żałoby przybiera trudny obrót, trwa przez dłuższy czas lub powoduje problemy zdrowotne, może to oznaczać, że cierpisz na żałobę powikłaną. W takim przypadku należy zwrócić się o fachową pomoc medyczną.
6. Stwórz nową sieć kontaktów z wybraną przez siebie rodziną i przyjaciółmi.
Znalezienie rzeczy, które lubisz robić, takich jak piesze wycieczki, gotowanie, jazda konna, podróżowanie i łączenie się z osobami o podobnych poglądach jest niezwykle uzdrawiające. Istnieją grupy internetowe zajmujące się niemal każdym hobby, które gromadzą się i wspólnie wykonują to, co kochają. Dzięki temu możesz wybrać ludzi, których chcesz nazywać swoim plemieniem.
7. Medytuj.
Medytacja każdego dnia lub kilka razy dziennie wprowadza pozytywne energie i wibracje. Pozwala ci określić i ustanowić twoje pragnienia, cele i ambicje. Jak nic innego przynosi nadzieję i uzdrowienie.
8. Bądź dla siebie miły i dbaj o siebie.
Daj sobie przerwę. Bądź dla siebie miły. Wychodź z domu i korzystaj z ciekawych zajęć i wydarzeń. Spędzaj czas z przyjaciółmi lub zwierzętami. Wybierz się na jednodniową wycieczkę w miejsce, w którym nigdy wcześniej nie byłeś.
Dbaj o swoje ciało, umysł i duszę, zdrowo się odżywiając, ćwicząc i uprawiając jogę. Wybierz się na masaż i zrelaksuj się. Przyjmij swoje uzdrowienie z wdzięcznością, spokojem i życzliwością wobec wszystkich.
9. Szukaj pomocy w poradnictwie, terapii lub grupach wsparcia, które pomogą ci w tej podróży.
Poradnictwo, terapia lub grupy wsparcia mogą pomóc w radzeniu sobie z żałobą, złością, urazą, depresją i innymi przykrymi emocjami, których możesz doświadczać. Te negatywne energie nie sprzyjają uzdrowieniu ani pozytywnym wyborom stylu życia. Musisz je uwolnić i wypełnić te dziury pozytywnymi energiami siły życiowej.
Poza tym możesz nawiązać wspaniałe przyjaźnie z ludźmi, którzy dokładnie rozumieją, co przeżyłeś. Kto nie potrzebuje nowego wspaniałego przyjaciela?
10. Rozważ możliwość podjęcia pracy wolontariackiej.
Wolontariat w zadziwiający sposób sprzyja powrotowi do zdrowia i uzdrowieniu. Kiedy z potrzeby serca robisz coś miłego dla innych, w twoim mózgu uruchamiają się neurony i dopamina, które jak nic innego na ziemi sprzyjają szczęściu i spełnieniu.
Jak wybrać cel? Pomyśl o tym, przez co przeszedłeś i co możesz wnieść, by świat stał się lepszy i bardziej życzliwy. Zrób to.
11. Żyj wdzięcznością.
Wdzięczność jest życiodajna. Nie ma nic ważniejszego niż rozpoczynanie i kończenie każdego dnia z wdzięcznością. Mówcie o tym głośno. Okazuj ją i żyj nią. Wdzięczność jest jedyną rzeczą, która z pewnością powróci do Ciebie w wielkiej obfitości.
Końcowe przemyślenia na temat braku kontaktu z rodzicami
Kiedy i jak zerwać kontakt z toksycznymi rodzicami nie jest uniwersalnym sposobem radzenia sobie z konfliktem rodzicielskim, a już na pewno nie gwarantuje jego rozwiązania. Są jednak sytuacje, kiedy zerwanie kontaktów jest jedynym narzędziem, jakie nam pozostało, by chronić siebie, współmałżonka i dzieci przed krzywdą lub dysfunkcją.
